پروژه کارآفرینی تولید الکل از خرما

1 مقدمه :

درخت خرما یكی از مقدس ترین و قدیمی ترین درختان میوه شناخته برای انسان است پیدایش درخت خرما در جهان از دوران دوم زمین شناسی آغاز شده اما زمان پی بردن انسان به ارزش غذائی خرما و كاشت درخت آن به شش هزار سال پیش از میلاد می رسد.مبداء اصلی این گیاه بدرستی مشخص نیست. بعضی از دانشمندان مبداء اصلی آن را در اسیا و كرانه های خلیج فارس و گروهی دیگر زیست گاه اصلی خرما را شمال آفریقا یا شبه قاره هند می دانند. بر اساس شواهد باستان شناسی قدمت كشت نخل خرما در ایران به بیش از شش هزار سال می رسد. در حال حاضر خرما در هر پنج قاره دنیا و در بیش از 30 كشور كشت و مورد بهره برداری قرار گرفته است.

1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :

تولید الکل از خرما

محل اجرا :

شهر صنعتی البرز ( قزوین )

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :

معرفی طرح :

خرما، Phoneix dactylifera، گیاهی است از جنس فونیكس و خانواده پالماسه یا نخل. بیشتر گونه های جنس فونیكس به عنوان گیاه زینتی در درون یا بیرون خانه  ها پرورش داده می شوند و تنها گونه ای كه میوه آن مصرف خوراكی دارد همان خرمای معمولی است. این گیاه عمدتاً به خاطر میوه های بسیار شیرین و خوشمزه اش در بسیاری از نقاط جهان كاشته می شود. گیاه شناسان معتقدند كه به احتمال قریب به یقین خرما از سرزمین های حوالی خلیج فارس منشا گرفته است. خرما در دوران باستان به فراوانی در سرزمین های بین دو رود نیل و فرات وجود داشته و گفته می شود كه محدوده پراكنش آن در دوران پیش از تاریخ از سنگال تا حوضه رودخانه ایندوس در شمال هند را در برمی گرفت. شواهد باستان شناسی مربوط به كشت خرما در غرب عربستان به چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح تعلق دارند. خرما در این نواحی به عنوان نماد باروری و زایش مورد توجه خاص مردم بوده است و چادرنشین  ها آن را در واحه های بیابانی می كاشتند.

اعراب خرما را با خود به اسپانیا بردند. بعدها به تدریج خرما از آسیا و عمدتاً خاورمیانه به استرالیا و قاره آمریكا نیز برده شد. سیاحان اسپانیایی نیز خرما را به نیومكزیكو و كالیفرنیا معرفی كردند تا جایی كه كالیفرنیا امروزه یكی از تولیدكنندگان خرما است. خرما از قرن ها پیش در جنوب ایتالیا، سیسیل و یونان كاشته می شد اما میوه قابل توجه و خوراكی در این نواحی به بار نمی آورد. میوه خوراكی خرما از زمره غذاهای اصلی مردم الجزایر، مراكش، تونس، مصر، سودان، عربستان، ایران و... به شمار می آید. امروزه پیشرفت های كشاورزی و تكنولوژی باعث پیشرفت و بهبود صنعت كشت خرما شده است.عراق همواره بزرگ ترین تولیدكننده خرما در جهان بوده و سالانه نزدیك به ۶۰۰ هزار تن خرما تولید می كند. بصره به خاطر ارقام بسیار مرغوب خرما شهرت جهانی دارد. جنس فونیكس در ایران تنها دارای یك گونه است كه همان خرمای معمولی یا خوراكی است. این گونه در مناطق گرمسیری جنوب ایران كاشته می شود و دارای فرم های اصلاح شده بسیاری است. در ضمن گونه ها و فرم  های زینتی چندی نیز از این جنس به ایران وارد شده است. معروف ترین و پرطرفدارترین نوع خرما در ایران خرمای مضافتی بم است. از زمره سایر واریته هایی كه در سایر كشورها متداول ترند می توان به واریته های «هیانی»، «خدر اوبی»، «خستاوی»، «مكتوم»، «سعیدی»، «امیر حاجی»، «برهی»، «زهدی» و... اشاره كرد. گیاه خرما صرف نظر از واریته آن نوعی نخل راست قامت است كه ارتفاع آن به ۳۶ _ ۳۰ متر می رسد. تنه خرما از بقایای به جامانده از غلاف برگ ها به وجود می آید. برگ های خرما پرمانند، بزرگ و به طول شش متر است. هر برگ از درون غلافی خارج می شود كه توسط شبكه ای از فیبرها احاطه می شود. گل های كوچك و معطر آن روی دو گیاه نر و ماده پدیدار می شوند. گل  های ماده سفید و گل های نر شیری رنگ و چرمی اند. هر خوشه بزرگ گل ممكن است حاوی ۱۰۰۰۰ _ ۶۰۰۰ گل باشد.

میوه خرما مستطیلی شكل با پوستی به رنگ قهوه ای تیره متمایل به قرمز یا زرد _ قهوه ای است. پوست میوه پس از رسیده شدن بسیار نازك و لطیف می شود. گوشت آن نیز بسیار شیرین و حاوی یك هسته منفرد و بسیار سخت است.

در اطراف درخت ۱۶ _ ۶ ساله پاجوش های بی شماری وجود دارد كه می توان با انتقال هر یك از آنها به جای مناسب، اقدام به تكثیر گیاه خرما كرد. گیاه خرما مقادیر زیادی گرده تولید می كند كه توسط باد جابه جا می شوند اما مسافت زیادی را طی نمی كنند. در نخلستان ها هر درخت نر برای بارور ساختن و گرده افشانی ۵۰ _ ۴۸ درخت ماده كفایت می كند. امروزه در عربستان و نواحی محدودی از آسیا و آفریقا و همچنین كالیفرنیا برای تسهیل عملیات گرده افشانی، از گرده افشانی مصنوعی استفاده می كنند. اما در گرده افشانی سنتی خوشه گل های نر شكفته شده را به طور وارونه روی خوشه های ماده قرار می دهند و به وسیله طناب یا نخ قیطانی آن را محكم می بندند تا با رشد خوشه و آویخته شدن آن، خوشه نر سر جایش بماند. در مواردی نیز گرده  ها را خشك می كنند و مدت ۶ ماه در شرایط دمایی مناسب نگهداری می كنند.میوه خرما را معمولاً تازه مصرف می كنند یا از آن در تهیه خوراكی هایی مانند كیك، كلوچه، انواع شیرینی، نان خرمایی، پودینگ، بستنی، مربا، ژله، شربت، شیره، سركه و الكل استفاده می كنند. از بقایای دورریختنی میوه نیز در تهیه غذای دام و طیور استفاده می كنند. در غنا و ساحل عاج از شیره خرما، ملاس و الكل استخراج می  كنند. ۱۰۰ گرم میوه تازه خرما دارای ۱۴۲ كالری انرژی است به علاوه حاوی مقادیر قابل توجهی كربوهیدرات، پروتئین، كلسیم، فسفر، آهن و... نیز هست. از پودر هسته خرما هم برای تغذیه جوجه ها استفاده می شود. هسته خرما دارای مقادیر زیادی پروتئین، چربی، كربوهیدرات، استرول و استرون است. از روغن موجود در هسته در صابون سازی و تهیه محصولات آرایشی استفاده می شود. در كشورهای ایتالیا و اسپانیا از بر گ های خرما در انجام آیین های مذهبی استفاده می شود. در شمال آفریقا نیز از برگ ها برای ساخت كلبه، آلونك، سبد، پرده، بادبزن و وسایلی از این دست بهره می گیرند. دمبرگ های چوبی خرما منبع سلولز است و در ضمن از آن در ساخت جارو، عصا، چوب پنبه  ماهی گیری و حتی برای سوخت نیز استفاده می شود. از تنه نخل های قدیمی در ساخت برخی از اجزای داو (انواع قایق های بادبانی در خلیج فارس)، آب برها و پل ها كمك می گیرند. علاوه بر تمامی اینها میوه خرما دارای مصارف پزشكی نیز هست. خرما به خاطر داشتن مقادیری تنین، ویتامین A، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، اسیداسكوربیك و تریپتوفان و... دارای خواص درمانی است و از آن در درمان سرماخوردگی، گلودرد، تب، ناراحتی های كبدی و احشایی استفاده می شود و حتی آن را برای رفع مسمومیت با الكل نیز مفید دانسته  اند.