كلیاتی در راستای شناسائی محصول و

ارتباط منطقی آن با زنجیره تولید

1-2 تعریف، ویژگیها و مشخصات فنی محصول از نظر شكل ظاهری، طبقه‎بندی، فرمول، چگونگی بسته‎بندی اجزاء و قطعات متشكله، حد استاندارد ملی وجهانی

الكترود جوشكاری

ماده‎ای است كه به مواد دیرگداز برای كمك به ذوب آن‎ها اضافه میشود. عمل ثانوی گدازآور، كه علت اصلی كاربرد آن نیز هست، به عنوان عامل احیاءكننده جهت اكسیژن‎زدائی یا تجزیه ناخالصی‎ها و زدودن آن‎ها به صورت سرباره‎ها یا گازها است. گدازآور كه در لحیم‎كاری‎ها برای زدودن اكسیدها از سطحی كه باید لحیم شود نیز ممكن است به عنوان گدازآور تلقی گردند. سنگ گدازآور، اصطلاح عمومی سنگ آهك یا دولومیت است كه در ذوب آ‌هن بكار برده می‎شود. حدود 400 كیلوگرم سنگ آهك برای هر تن آهن خام تولیدی در كوره بلند به  كار برده می‎شود. هرگاه كانه آهن بدون گدازآور قلیایی احیا شود. سیلیس و آلومین با اكسیدهای اهن به هم پیوسته  تشكیل سیلیكات‎های مضاعف آهن و آلومین می‎دهند و افت سنگین آهن به وجود می‎آید. با اضافه كردن سنگ آهن، سیلیس و آلومین كه میل تركیبی شدید با آهك و منیزی دارند، تشكیل تركیباتی را می‎دهند كه محتوی آهن بسیار كمی هستند. این تركیبات دوباره مذاب را تشكیل و روی سطح آهن مذاب شناور كه به آسانی زدوده می‎شوند. گدازآور، گوگرد و فسفر را نیز از آهن می‎زداید. بعضی كارخانه‎های آهن محتوی مقدار كافی كربنات آهك برای تقریباً خودگداز شدن هستند. آهك، به عنوان گدازآور مؤثرتر از سنگ آهك ولی گرانتر است. كار كوره بلند در درجه اول تبدیل سنگ آهك به آهك است. سنگ آهك با حرارت دیدنی تا ‎°C830 به آهك تجزیه می‎شود، كه سپس در حرارت حدود ‎°C1430، ذوب با تشكیل سرباره شروع می‎گردد. سنگ‎های آهكی كه به عنوان گدازآور بكار برده می‎شوند،‌باید نسبتاً خالص باشند، كه در غیر این صورت تركیبات اضافی غیرمطلوبی تشكیل می‎شود. در مورد برنج، مفرغ، یا فلزات سفید نرم‌ (بابیت)، رزین‎ها را می‎توان بكار برد، و گدازآور پوششی ممكن است زغال چوب،‌ نمك طعام، یا بوراكس باشد. كریوالیت (یخ سنگ) گدازآور آلومینیوم و شیشه است.

آلیاژهای گدازآور

برای برنج‎ها و مفرغ‎ها عبارتند از:

فسفر، قلع، فسفر مس، یا سیلیسیم مس.

فلزات را در همان زمان اضافه كردن عناصر آلیاژی اكسیژن‎زدایی می‎كنند. برای قلع پوششی فولاد، روغن نخل به عنوان گدازآور بكار برده می‎شود، برای لحیم‎كاری معمولی، كلرور روی گدازآور متداول است. پیه، كلوفون، یا روغن زیتون را نیز در لحیم‎كاری می‎توان به كار برد. استامید، برای لحیم‎كاری فلزات رنگ شده بكار برده می‎شود. لحیم نرمی با هسته هیدرازین ساخته شده كه فلزات را به خوبی خیس كرده، و بر اثر حرارت لحیم كاری بخار، و هیچ چیز از خود باقی نمی‎گذارد. برای لحیم‎های نقره، بوراكس گدازآور متداول است. برای لحیم‎كاری فولاد زنگ نزن، بوراكس با اسید بوریك مخلوط می‎شود یا خمیرهایی از كلرور روی و بوراكس ساخته می‎شود. برای لحیم‎های نقره، بوراكس گدازآور متداول است. برای لحیم‎كاری فولاد زنگ نزن، بوراكس با اسید بوریك مخلوط می‎شود یا خمیرهایی از كلرور روی و بوراكس ساخته می‎شود. بوراكس به عنوان گدازآور جوشكاری نیز ممكن است بكار برده شود گدازآور سفید، مخلوطی از نیترات و نیتریت سدیم و اكسیژن قوی است كه در جوشكاری بكار برده می‎شود.

گدازآورهای جوشكاری

برای جوشكاری گرمای زیاد، معمولاً یك الكترود روكش و محتوی اكسیژن‎زدا و یك سرباره‎ساز هستند. فلوئورور لیتیم، ‎LIF، گدازآور قوی با گدازآوری لیتیم و فلوئور هر دو است و سرباره مایعی با نقطه ذوب كم به دست می‎دهد. اكسیژن‎زداها ممكن است فرومنگنز یا سیلیكد منگنز باشند.

1 مقدمه :

اکسید کروم رنگ دانه ای سبز رنگ به فرمول Cr2O3 می باشد که به صورت پودر با خلوص 98% توزیع می گردد. این ماده به علت خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب از جمله پایداری حرارتی بسیار بالا و مقاومت اسیدی و قلیایی عالی در صنایع کاشی، سرامیک، چینی سازی و صنایع تولید شیشه و لعاب کاری به عنوان ماده ای رنگزا استفاده می گردد و در صنایع لنت سازی به عنوان تقویت کننده مقاومت سایشی لنت کاربرد دارد. در حال حاضر این محصول به عنوان یک ماده اولیه برای صنایع فوق محسوب می شود و علیرغم وجود معادن بسیار غنی کرومیک در استان های خراسان، هرمزگان و زنجان 85% نیاز کشور تأمین می گردد.

با توجه به اینکه کشور اسلامی ما در حال سازندگی و رشد و توسعه می باشد و با توجه به اینکه سیاست دولت محترم مبنی بر صادرات هر چه بیشتر و رهایی یافتن از صادرات تک محصولی می باشد، نیاز به این ماده روز به روز تشدید و کمبود آن محسوس تر می باشد.

1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :

تولید اکسید کروم

محل اجرا :

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :

توجه به خودکفایی این صنعت و همجنین نیاز بازار داخلی به تولید این محصول با توجه به این که تولید اکسید کروم می تواند به رشد و شکوفایی اقتصادی کشور کمکی هر چند کوچک نماید و با در نظر گرفتن علاقه خود به فعالیت های صنعتی این طرح را برای اجرا انتخاب کرده ام.

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :

این طرح از جهات گوناگون برای جامعه مفید است ، شکوفایی اقتصادی و خودکفایی در تولید یکی از محصولات ، سوددهی و بهبود وضعیت اقتصادی ، اشتغالزایی ، استفاده از نیروی انسانی متخصص در پرورش کالای داخلی و بهره گیری از سرمایه ها و داشته های انسانی در بالندگی کشور .

1 – 6  - وضعیت و میزان اشتغالزایی :

تعداد اشتغالزایی این طرح 15  نفر میباشد .

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :

Johann Gottlob Lehmann در سال 1761 در کوههای اورال ماده معدنی نارنجی-قرمز رنگی پیدا کرد که نام آن را سرب قرمز سیبریایی نهاد. گرچه او به اشتباه آن را ترکیب سرب با آهن و سلنیوم انگاشت، آن ماده معدنی در حقیقت کرومات سرب (PbCrO4)بود. Peter Simon Pallas در سال 1770 این ماده معدنی سربی قرمز رنگ(سرب قرمز سیبریایی) را در همان مکانی که Lehmann قبلا" دیده بود، مشاهده کرد که خصوصیات مفید زیادی داشت. از جمله این خصوصیات کاربرد آن به عنوان رنگدانه در تولید رنگ بود که استفاده از این ویژگی به سرعت توسعه یافت. رنگ زرد درخشانی که از کروکوئیت ساخته شد به یک رنگ بسیار رایج تبدیل گشت. سال 1797 Nicolas-Louis Vauquelin نمونه‌هایی از سنگ معدن کروکوئیت را پیدا کرد. او با مخلوط کردن کروکوئیت و اسید هیدروکلریک موفق به تهیه اکسید کروم (CrO3) گشت. سال 1798 Vauquelin متوجه شد که با حرارت دادن این اکسید در کوره‌های ذغالی می‌توان کروم فلزی به دست آورد. او موفق به شناسایی مقدار کمی کروم در سنگ‌های قیمتی از جمله یاقوت و زمرد شد. در طول دهه اول قرن نوزدهم از کروم بیشتر به عنوان سازه‌ای در رنگ‌ها استفاده می‌شد، اما امروزه عمده کاربرد آن (85%) در آلیاژهای فلزی است و مابقی موارد استفاده آن در صنایع شیمیایی، مواد نسوز و صنایع پایه است.

کروم یکی از عناصر جدول تناوبی است که دارای نشان Cr و عدد اتمی 24 می‌باشد.

کروم به شکل سنگ معدن کرومیت ( H₂CrO₄ ) استخراج می شود.این عنصررابصورت تجاری با حرارتدادن این سنگ معدن در حضور آلومینیوم یا سلیکون تهیه می کنند.تقریبا" نیمی از سنگ معدن کرومیت جهان در آفریقای جنوبی تولید می شود.البته قزاقستان ، هند و ترکیه نیز از تولید کنندگان عمده آنهستند.مقدار کرومیت اسخراج نشده بسیار زیاد است اما از نظر جغرافیایی در قزاقستان و آفریقای جنوبی متمرکز هستند.درسال 2000تقریبا" 15 میلیون تن سنگ معدن کرومیت قابل فروش تولید شد و تقریبا" به 4 میلیون تن آهن- کروم به ارزش تقریبی 5/2 میلیارد دلار آمریکا تبدیل شد.

اگرچه وجود کروم خالص بسیار نادر است ، مقادیری کروم خالص کشف شده است. معدن Udachnayaدر روسیه نمونه هایی از کروم خالص تولید می کند. این معدن یک استوانه کیمبرلیت غنی از الماس است ،وهم کروم عنصری وهم الماس تولید می کند.

کروم ، فلزی سخت ، براق و به رنگ خاکستری فلزی است که به‌شدت جلا می‌گیرد، به سختی قابل جوش خوردن است و در برابر زنگ زدگی و سیاه شدن مقاوم می‌باشد.

معمولی ترین حالتهای اکسیداسیون کروم 2+ ،3+ و 6+ است که 3+ پایدارترین آنها و حالتهای 4+ و 5+ نسبتا" کمیاب می‌باشند. ترکیبات کروم در حالت اکسیداسیون 6، اکسیدکننده هایی قوی هستند.

کاربردها

موارد استفاده کروم:

در متارلوژی برای مقاوم کردن در مقابل پوسیدگی و در براقی نهائی:

بعنوان یک جزء در آلیاژها ،مثلا"در فولاد ضدزنگ،

در آب کاری با کروم ،

در آلومینیوم آنادایز ،

بعنوان یک کاتالیزور.

از کرومیت برای ساخت قالبهای پخت آجر استفاده می شود.

نمکهای کروم باعث سبز شدن رنگ شیشه می شود.

کروماتها واکسیدها در رنگ مو و رنگهای معمولی بکارمی روند.

دی کرومات پتاسیم یک معرف؟ شیمیایی است که درتمیز کردن ظروف شیشه ای آزمایشگاهی و بعنوان یک عامل تیترات مورد استفاده قرار می گیرد.این عنصر همچنین بصورت دندانه( مثلا ،عامل ثابت نگه دارنده ) در رنگرزی بکار می رود.

دی اکسید کروم(CrO2) در تولید نوارهای مغناطیسی مصرف می شود این نوارها نسبت به نوارهای اکسید آهن دارای مقاومت در برابر میدانهای مغناطیسی بیشتری ،بوده لذا موجب کارآئی بهتر می شوند.   Johann Gottlob Lehmann در سال در سال 1761 در کوههای اورال ماده معدنی نارنجی-قرمز رنگی پیدا کرد که نام آنرا سرب قرمز سیبریایی نهاد.گرچه او به اشتباه آنرا ترکیب سرب با آهن و سلنیم انگاشت ، آن ماده معدنی در حقیقت کرومات سرب بود(PbCrO4) Peter Simon Pallas در سال این1770 ماده معدنی سربی قرمز رنگ(سرب قرمز سیبریایی) را در همان مکانی که Lehmann قبلا" دیده بود مشاهده کرد که خصوصیات مفید زیادی داشت از جمله این خصوصیات کاربرد آن بعنوان رنگدانه در تولید رنگ بود که استفاده از این ویژگی به سرعت توسعه یافت.رنگ زرد درخشانی که از کروکوئیت ساخته شد به یک رنگ بسیار رایج تبدیل گشت.

سال 1797 Nicolas-Louis Vauquelin نمونه هایی از سنگ معدن کروکوئیت را پیدا کرد.او با مخلوط کردن کروکوئیت و اسید هیدرو کلریک موفق به تهیه اکسید کروم(CrO3) گشت.سال 1798 Vauquelin متوجه شد که با حرارت دادن این اکسید در کوره های ذغالی می توان کروم فلزی بدست آورد.او موفق به شناسایی مقدار کمی کروم در سنگهای قیمتی از جمله یاقوت و زمرد شد.  در طول دهه اول قرن نوزدهم از کروم بیشتر بعنوان سازه ای در رنگها استفاده می شد اما امروزه عمده کاربرد آن (85%) درآلیاژهای فلزی است و مابقی موارد استفاده آن در صنایع شیمیایی ، موادنسوز و صنایع پایه می باشد.