پایان نامه بررسی و مقایسه‌ میزان اضطراب دانشجویان پسر دانشگاه تبریز قبل از امتحانات و در ایام امتح

مقدمه

در این فصل سعی شده است تا ابتدا هیجانی نظری مربوط به پژوهش ارائه شود و سپس یافته‌های تجربی حاصل از تحقیقات داخلی و خارجی مرتبط با آن مورد بررسی قرار گیرد.

اضطراب

اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر انسان، در همه افراد در حدی اعتدال‌آمیز وجود دارد، و این حد، به عنوان پاسخی سازش یافته‌ تلقی می‌شود به گونه‌ای كه می‌توان گفت « اگر اضطراب نبود همه ما پشت میزهایمان به خواب می‌رفتیم». فقدان اضطراب ممكن است ما را با مشكلات و خطرات قابل ملاحظه‌ای‌ مواجه كند. بنابراین اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر انسان، یكی از مولفه‌های ساختار شخصیت وی را تشكیل می‌دهد و از این زاویه است كه پاره‌ای از اضطراب‌های دوران كودكی و نوجوانی را می‌توان بهنجار دانست و تأثیر مثبت آنها را بر فرآیند تحول پذیرفت به عبارتی دیگر می‌توان گفت كه اضطراب در پاره‌ای از مواقع سازندگی و خلاقیت‌ را در فرد ایجاد می‌كند و بالعكس، اضطراب مرضی نیز وجود دارد، چرا كه حدی از اضطراب می‌‌تواند سازنده و مفید باشد و اغلب مردم باید تجربه كنند، اما این حالت ممكن است جنبه مزمن و مداوم بیابد كه در این صورت نه تنها نمی‌توان پاسخ را سازش یافته دانست بلكه باید آن را به منزله منبع شكست و استیصال فرد تلقی كرد كه فرد را از بخش عمده‌ای از امكاناتش محروم می‌كند و طیف گسترده‌ای از اختلال‌های اضطرابی را كه از اختلال‌های شناخته و بدن تا ترس‌های غیرموجه و وحشت‌زدگی‌ها گسترده‌اند، به وجود می‌آورند(دادستان، 1375، ص60).

بسیاری از اوقات ترس با اضطراب، به صورت یك جا در نظر گرفته می‌شود. حال آن كه بین ان دو تفكیك وجود دارد، چنان كه ترس بستگی به محرك شناخته شده‌ای دارد، در حالی كه اضطراب، محرك ناشناخته و غیرمشخصی خواهد داشت. در مورد ترس، محرك تهدید كننده قابل ملاحظه‌ و مشاهده است، ولی اضظراب به انتظار خطر بستگی دارد، آدمی از عامل، خطر می‌ترسد ولی در اضطراب عامل ناشناخته است( عظیمی، 1370). ترس عبارت است از واكنش در مقابل یك خطر واقعی، ولی اضطراب عبارت است از واكنش در مقابل خطری كه وجود ندارد(گنجی، 1376).