مقاله میانجی گری در حقوق بین الملل

مقاله میانجی گری در حقوق بین الملل

در عرصه بین الملل نیز تعاریف متعدد از میانجی گری شده است16 ؛ اما در ایزک و هاتر به «حمایت طرف سوم از طریق طرح منطقی اختلافات» و اورانگ یانگ به «اقدام از طرف بازیگر خارج از اختلافات» و دپویس و دوگان به «دخالت یک شخص ماهر ، بی طرف و غیر ذینفع در کمک برای تغییر عقاید طرفین به طور غیر اجباری ، برای دستیابی به توافقی پایدار» برای میانجی لازم دانسته است (و واعظی ، ص22).

ویلیام سیمکن در مورد شرایط میانجی با حالت طنز آمیزی شرایطی را بیان کرده است من جمله «میانجی باید صبر ایوب ، تاب و تحمل فیزیکی دونده ماراتون ، توان جا خالی دادن یک هافبک در میانه میدان ، تزویر ماکیاولی ، مهارت های یک روانشناس در کشف حقیقت ، ویژگی های یک آدم لال در اعتماد به خود و فرزانگی سلیمان» (واعظی ، همان ؛ 23).

میانجی گری واقعه ای است که بدون درگیری و بهره گیری از نیروی فیزیکی و با عقیده کاملاً مسالمت آمیز ، در تلاش برای رفع اختلاف موجود از سوی شخص ثالث بی طرف ، با مساعدت های طرفین اختلاف است و نهایتاً ممکن است منجر به رفع اختلاف شود و یا نشود.

میانجی گری آمیزه ای از درک و هوش ، بهره مندی از سجایای عالی انسانی و ملاحظات دور اندیشانه است و دارای فلسفه است ، میانجی گری تداوم صلح میان طرفین است و میانجی گری را می توان انسانی ترین مقوله در حقوق بین الملل دانست (واعظی ، روش های کاربردی میانجی گری ... مجله مطالعات بین الملل شماره 15 تابستان 85). در صحنه بین الملل ، میانجی گری به یک نحو صورت نمی گیرد ، رفتار و تبحٌرّ میانجی در میزان موفقیت میانجی گری تأثیر بسزایی دارد.