پروژه کارافرینی طرح كسب و كار شركت كامپیوتری

كسب وكار چیست ؟

به مجموعه فعالیت‌هایی گفته می‌شود كه برای ارائه محصولات یا خدمات با رویكردی مالی، تجاری و صنعتی انجام می‌پذیرد.

انواع كسب و كار :

• كسب و كارهای بزرگ
• كسب و كارهای كوچك و متوسط
• كسب و كار اینترنتی یا مجازی

اصول چهارگانه‌ی كسب و كار

• دانستن نام محصول
• نام شركت
• نام بنیان گذار
• دانستن مهارتهای لازم

«بسم الله الرحمن الرحیم»

مقدمه :

فعالیتهای مؤسسات بازرگانی در بخش خصوصی و لزوم توسعه‌ی آنها به منظور فراهم ساختن وسایل رفاه عمومی در جامعه‌ی بشری با توجه به رشد افزون جمعیت، نیاز مؤسسات را به سرمایه‌های كلان بیش از پیش آشكار می‌سازد.

تهیه و تأمین این سرمایه‌ها از عهده‌ی افراد معدود خارج است. بدین منظور، موسسات باید با انباشتن منابع افراد، سرمایه‌های كلانی را برای اجرای امور تجاری و تولیدی به وجود آورند. این عمل باعث پیدایش شركتهای مختلفی شده است.

اولین قانون تجاری كه در آن از شركت‌های تجاری صحبت شده است قانون سال 1303 می‌باشد. سپس در سال 1304 قوانین تجاری خاصی به تصویب رسید كه در آن وضعیت شركتهای تجاری كه به چند دسته تقسیم شدند به اختصار بیان شده است. در سال 1310 قانون ثبت شركتها به تصویب رسید كه هدف آن وضع مقررات خاص برای ثبت شركتهای موجود و تطبیق آن با مقررات قانون تجارت بود.

طبقه بندی كلی واحدهای اقتصادی :

واحدهای اقتصادی به طور كلی از نظر هدف به دو دسته‌ی كلی تقسیم می‌شوند:‌

1) واحدهای انتفاعی :

كه به قصد انتفاع (سود بردن) از سوی شخص یا گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی تشكیل می‌شوند و به فعالیت می‌پردازند. واحدهای انتفاعی از لحاظ نوع فعالیت و بر اساس قوانین ایران به دو دسته‌ی كلی تقسیم می‌شوند :

الف) واحدهای تجاری انتفاعی :

كه اشخاص و مؤسساتی هستند كه به قصد تحصیل سود به عملیات تجاری اشتغال دارند مثل : تجار و انواع شركتها.

ب ) واحدهای غیر تجاری انتفاعی :

اشخاص یا موسساتی هستند كه به قصد تحصیل سود به عملیات غیر تجاری اشتغال دارند مثل : دفاتر حقوقی و مؤسسات حسابرسی.

2- واحدهای غیر انتفاعی :

كه بدون قصد انتفاع از سوی شخص یا گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی در جهت پیشبرد هدفهایی كه در مجموعه راستای منافع جامعه است تشكیل می‌شود و به فعالیت می‌پردازند. مثل مدارس غیر انتفاعی كه پولی را كه دریافت می‌كنند تحویل آموزش و پرورش می‌دهند و آموزش و پرورش آن هزینه را صرف تعلیم و تربیت و آموزش فرزندان می‌كند.

اشخاص :

از منظر حقوقی، اشخاص یا حقیقی هستند یا حقوقی :

در واقع، هر فرد یا هر كس كه دارای ذات طبیعی است «شخص حقیقی» نامیده می‌شود. اما شخص حقوقی متشكل از اعضای مختلف است. به عبارت دیگر شخص حقوقی یعنی عنصری كه بتواند از كیفیت و امتیاز «فردیت و ابدیت» برخوردار شود. به همین جهت قانون آن را به عنوان شخص شناسایی می‌كند. انواع شركتها (به استثنای شركتهای نسبی و نظایر آن كه مشاركت محسوب می‌شوند) شخص حقوقی تلقی می‌شوند. بنابراین اشخاص حقوقی دارای ذات قانونی هستند. شخصیت حقوقی در واقع وجودی فرضی ایست كه این وجود فرضی دارای شخصیتی خاص و مستقل می‌باشد كه هیچ گونه ارتباطی با شخصیت تشكیل دهندگان آن ندارد.