تاثیر مدیریت و رهبری بر توانمند سازی نیروی انسانی سازمان ها

هرگونه استفاده برای نمره و یا ارائه مستقیم به استاد مورد تایید ما نمی باشد و شرعا و اخلاقا کار درستی نمی باشد لطفا از این پروژه برای آموزش و نمونه تحقیق استفاده شود.

چکیده

 سازما ن ها همواره نیاز به تغییرات ریشه ای و خلاقیت ها ی كاری دارند ؛نیروی رقابتی جهانی، سازمان های امروزی را مجبور كرده است كه بعد از ده ها سال ادامه روش ها و رویه های كاری ثابت خود، روش ها ی كاری جدید را در پیش بگیرند، به گونه ای كه سازمان ها دارای ثبات كاری نبوده واز نوعی ثبات نسبی برخوردارند. و برای اینكه از قافله رقابت عقب نیافتند اكثر این سازمان ها توجه خود را معطوف به رهبران سازمانی كرده و با شجاعت و جسارت خاصی سعی در ایجاد تغییرات بنیادی در درون سازمان دارند، چرا كه رهبری با ایجاد تغییر سروكار دارد. لذ ا وجود رهبری  در چنین نهادهایی مانند دانشگاه ها مستلزم تغییر و تحول ، موفقیت،یادگیری مستمر و توانمندسازی می باشد. رهبری در سازمان و مدیریت، به عنوان چالش قرن حاضر ، مدیران سازمان ها باید الزاما با این پدیده نوپا دست و پنجه نرم كنند  .نقش رهبران  تحریك و بر انگیختن كاركنان با استفاده از چشم انداز  بر اساس ارزش های انسانی می باشد تا كاركنانی توانمند، دارای بهره وری بالا، متعهد و با انگیزه را تربیت و پرورش دهند . از طرفی دیگر، مهمترین عامل بهره وری در سازمان  ها و در نهایت كل جامعه ، منابع انسانی است . تردیدی نیست كه شكوفایی هرجامعه ای در بهبود و پرورش منابع انسانی آن نهفته است ؛ بدین سبب است كه مسئولان  با یاری متخصصان و  منا بع انسانی توجه خاصی را به پرورش كاركنان مبذول می دارند .  این مقاله قصد دارد به صورت اجمالی موضوع توانمندسازی ،ریشه ها و عوامل موثر را بیان کند که باعث عدم اجرای موفقیت آمیز توانمندسازی واقعی در سازمان ها می شود. در ابتدا به بررسی ارزش های نهفته در نظریه توانمندسازی، خصوصاً آن مواردی که در محیط های کاری متداول است پرداخته می شود. اگرچه تمرکز اولیه بر روی سازمان های بازرگانی است؛ ولی به طورکلی آنچه که توسط مدیران و کارکنان در اجتماع، شرکت های غیرانتفاعی و نهادهای سیاسی و نظایر آن در رابطه با توانمندسازی به کار می رود را شامل می شود. در این مقاله تلاش می شود تا نقش رهبری درتوانمندسازی كاركنان تبیین شود ..   

کلمات کلیدی: مدیریت، رهبری ، توانمند سازی،نیروی انسانی،سازمان ها

ضرورت توانمندسازی نیروی انسانی سازمان ها

سازمان های امروز تحت تاثیر عواملی از قبیل افزایش رقابت جهانی، دگرگونی های ناگهانی، نیاز به کیفیت و خدمات پس از فروش و وجود منابع محدود و  زیر فشارهای زیادی قرار دارند. پس از سال ها تجربه، دنیا به این نتیجه رسیده است که اگر سازمانی بخواهد در اقتصاد و امور کاری خود پیشتاز باشد و در عرصه رقابت عقب نماند باید از نیروی انسانی متخصص، خلاق و باانگیزه بالا برخوردار باشد. منابع انسانی اساس ثروت واقعی یک سازمان را تشکیل می دهند. بین سرمایه انسانی و بهره وری در سازمان ها رابطه ای مستقیم وجود دارد. از دغدغه های مهم بنگاه های اقتصادی موفق جهان، گردآوری سرمایه انسانی فرهیخته و خردورزی است که قادر به ایجاد تحول در سازمانی که به آن متعلق هستند باشند. یک سازمان موفق مجموعه ای است مرکب از انسان هایی بافرهنگ سازمانی، اندیشه و اهداف مشترک که با کار گروهی در نظام انعطاف پذیر سازمان، تجارب و دانش خود را با عشق به پیشرفت روزافزون سازمان در اختیار مدیریت خود قرار می دهند. بنابراین هر فرد نسبت به سازمان و وظیفه ای که انجام می دهد، احساس مالکیت خواهد کرد. استفاده از توانایی های بالقوه منابع انسانی برای هر سازمانی مزیتی بزرگ به شمار می رود. در بهره وری فردی، سازمان از مجموعه استعدادها و توانایی های بالقوه فرد به منظور پیشرفت سازمان استفاده می کند و با بالفعل درآوردن نیروهای بالقوه و استعدادهای شگرف در جهت سازندگی موجب پیشرفت فرد و همسویی با سازمان خواهد شد بنابراین لازمه دستیابی به هدف های سازمان، مدیریت موثر این منابع باارزش است. دراین راستا رشد، پیشرفت، شکوفایی و ارتقای توانمندی های کارکنان در سالیان اخیر تحت عنوان توانمندسازی کارکنان مورد توجه صاحبنظران و کارشناسان مدیریت منابع انسانی واقع شده است. همانگونه که سازمان ها به مقابله با چالش های سازمانی بر می خیزند و بهبود مستمر را در اولویت قرار داده اند، نیاز بیشتری به حمایت و تعهد کارکنان و درگیرکردن آن ها در کار احساس می شود. توانمندسازی تکنیکی نوین و موثر در جهت ارتقای بهره وری سازمان به وسیله بهره گیری از توان کارکنان است. کارکنان به واسطه دانش، تجربه و انگیزه خود صاحب قدرت نهفته هستند و در واقع توانمندسازی آزاد کردن این قدرت است.