نانو تکنولوژی16 صفحه

نانوتكنولوژی، توانمندی تولید مواد، ابزارها و سیستمهای جدید با در دست گرفتن كنترل در سطوح ملكولی و اتمی و استفاده از خواص است كه در آن سطوح ظاهر میشود. از همین تعریف ساده برمیآید كه نانوتكنولوژی یك رشته جدید نیست، بلكه رویكردی جدید در تمام رشته هاست. برای نانوتكنولوژی كاربردهایی را در حوزه های مختلف از غذا، دارو، تشخیص پزشكی و بیوتكنولوژی تا الكترونیك، كامپیوتر، ارتباطات، حملونقل، انرژی، محیط زیست، مواد، هوافضا و امنیت ملی برشمرده اند.كاربردهای وسیع این عرصه به همراه پیامدهای اجتماعی، سیاسی و حقوقی آن، این فن آوری را به­عنوان یك زمینه فرا رشتهای و فرابخش مطرح نموده است.

 هر چند آزمایشها و تحقیقات پیرامون نانوتكتولوژی از ابتدای دهه 80 قرن بیستم بطور جدی پیگیری شد، اما اثرات تحول آفرین، معجزه آسا و باورنكردنی نانوتكنولوژی در روند تحقیق و توسعه باعث گردید كه نظر تمامی كشورهای بزرگ به این موضوع جلب گردد و فناوری نانو را به عنوان یكی از مهمترین اولویتهای تحقیقاتی خویش طی دهه اول قرن بیست و یكم محسوب نمایند .

 استفاده از این فنآوری در كلیه علوم پزشكی، پتروشیمی، علوم مواد، صنایع دفاعی، الكترونیك، كامپوترهای كوانتومی و غیره باعث شده كه تحقیقات در زمینه نانو بهعنوان یك چالش اصلی علمی و صنعتی پیش روی جهانیان باشد. لذا محققین، اساتید و صنعتگران ایرانی نیز باید در یك بسیج همگانی، جایگاه، موقعیت و وضعیت خویش را در خصوص این موضوع مشخص نمایند و با یك برنامه­ریزی علمی دقیق و كارشناسانه به حضوری فعال و حتی رقابتی سالم در این جایگاه، عرضاندام و ابراز وجود نمایند و برای چنین كاری طراحی یك برنامه منسجم، فراگیر و همه جانبه اجتنابناپذیر است.